Nie Pożegnanie

Źródło: Zszywka.pl

Wstaje i stoję.

Stoję przed sobą w białej sukni.

Widzę róż,

widzę róż na policzkach i pierścionek na dłoni.

Wszyscy pytają, czy jestem uśmiechnięta.

Odpowiadam im kłamstwami, cała moja warga oklapnięta.

Stoję sama,

stoję sama przed ołtarzem.

Trzymam rękę ukochanej.

Ślubuję sobie uczciwość i wierność.

Nie opuszczę ciała do śmierci.

Porzucona przed ołtarzem.

Załamana aż do śmierci.